Binnenkijken in een oude slagerij in Haarlem
Meer dan honderd jaar lang was dit pand in de Haarlemse binnenstad een slagerij. Tot Marjan en Kasper het omtoverden tot licht familiehuis. Waar ooit de worsten werden bereid zit nu een keuken en de knechtenkamer is een werkplek geworden.
De oude slagerij
‘Sinds 1898 hebben drie Haarlemse slagersfamilies in dit pand hun bedrijf gehad en in het bovenhuis gewoond,’ vertelt Marjan Koning aan de keukentafel, ’totdat wij het in 2007 kochten, zonder ambities in de vleeswarenhandel. Beneden in de voorkamer zit de grote etalageruit van de winkel nog. Aan de achterkant, waar nu onze keuken zit, maakte de slager de karbonades en de worsten klaar. Het voor- en achterhuis werden door een kleine binnenplaats gescheiden. Vanaf die binnenplaats liep een houten trap naar een apart kamertje. Dat was, volgens de originele bouwtekeningen, de knechtenkamer.’
Zichtlijnen
‘Toen we deze oude slagerij kochten, zagen we meteen de potentie ervan. Maar omdat het zo langgerekt is, met veel ruimtes achter elkaar, hadden we geen idee hoe we er één huis van konden maken. Het was nogal hokkerig’, vertelt Marjan. Ze schakelden een bevriende architect, Monique Vromans van MV INT BRO, in om een plan voor het huis te maken. Zij zorgde voor zichtlijnen van de straat tot de tuin, waarbij er in de lengteas een boel bergruimte werd verwerkt. Ze brak het trappenhuis open en plaatste er een groot dakraam boven, waardoor er nu een zee van licht het hart van het huis binnenstroomt. Ook het achterhuis is een stuk lichter en ruimtelijker, omdat er een grote glazen pui in de achterwand kwam. De binnenplaats werd overdekt met een glazen dak, waardoor de voormalige slagerij en winkel in verbinding staan. En de knechtenkamer? Die werd omgedoopt tot studeerkamer.
Plannen door de war
Marjan: ‘We kwamen uit een kleine arbeiderswoning in Amsterdam-Noord, waarin we veel zelf hadden geklust. De nodige verbouwervaring hadden we dus wel opgedaan. Toch waren we bij dit huis van plan alles te laten doen, vanwege het formaat van de klus. We zouden eerst boven gaan wonen en met het vorderen van de verbouwing steeds naar een andere plek in huis verkassen. Al snel bleek dat dit niet kon. Er moest té veel tegelijkertijd gebeuren.’ Het stel had mazzel: ze konden het achterhuis van de buren erbij kopen als tijdelijk onderkomen, met het idee om er daarna een bed & breakfast van te maken. Niet lang daarna werden hun plannen weer verstoord, dit keer door de financiële crisis. Het werd te duur om alles uit te besteden. Dus werden de handen uit de mouwen gestoken en gingen ze zelf aan de slag.
LEES OOK
9 van de leukste B&B’s van Nederland
WOONIDEE
Een blad voor RVS wastafels is eenvoudig op maat te maken. Werk het af met een epoxy coating of bootlak om het waterdicht te maken.
Zelf bouwen
‘Kasper heeft de enorme keukentafel gemaakt, die is verankerd aan de muur. Hij gebruikte daarvoor balken uit een slooppand een paar deuren verderop. Gelamineerd MDF dat een buurman over had verzaagde hij tot de achterwand voor ons bed, het blad voor de wastafel en deurtjes voor de koelkast en vriezer in de keuken. De douchecabine, die als een vrijstaande glazen box in de ruimte staat, bouwde Kasper eerst van MDF. De platen bracht hij als mallen naar de glasfabriek, om vervolgens het loodzware veiligheidsglas zelf te plaatsen. Vooraf zagen we ertegen op, maar achteraf geeft het veel voldoening dat we overal in huis dingen kunnen aanwijzen die we zelf bouwden.’
“Het geeft voldoening dat we veel in huis zelf hebben gebouwd”
Verzamelhuis
‘De keuken is een verhaal op zich. Het was de sluitpost, waarvoor we eigenlijk geen geld meer hadden. Een vriendin had net een huis gekocht in Zaandijk met een originele Bruynzeel-keuken, ontworpen door Piet Zwart, erin. Die mochten we hebben. We haalden alle kasten uit elkaar en bouwden ze hier weer op. De RVS bladen die erop liggen had een vriend ongebruikt staan en de apparatuur komt uit het huis van weer een andere vriend die ging verbouwen. Alleen de vriezer en koelkast kochten we nieuw. Een prima tijdelijke oplossing, dachten we. Maar de keuken bevalt zó goed dat we geen andere meer willen. Daarom hebben we onlangs eindelijk de achterwand betegeld.’
Vullen met spullen
Toen het gezin eindelijk het huis kon betrekken, was het vrij leeg. Ze hadden niet zo veel spullen. Prima, vond Marjan. ‘Van mij hoeft een interieur niet in één keer klaar te zijn met alleen maar nieuwe spullen. Ik struin liever kringloopwinkels, vintage-adressen en Marktplaats af of neem mooie items mee van reizen naar India of Marokko. Ook familiestukken zet ik graag neer, zoals de mooie bloempotten en vazen die mijn oma maakte. Zo heeft het huis zich langzaam gevuld. Iemand heeft me weleens gevraagd om te helpen bij het inrichten van haar huis. Daar heb ik nee op moeten zeggen, omdat voor mij een interieur langzaam ontstaat en niet is gebaseerd op een uitgetekend ontwerp.’
Elk seizoen een andere hoek
Inmiddels is het ook gelukt om de gedroomde bed & breakfast van de grond te krijgen. Marjan geniet ervan huis en stad met anderen te delen. ‘Het valt me op dat vooral onze Duitse gasten altijd zo enthousiast over Haarlem en de interieurs hier zijn. Niet alleen het interieur van ons huis, maar ook die van koffietentjes, restaurants en winkels. Het is fris en modern, vinden ze.’ Zelf trekt het gezin elk seizoen naar een andere hoek van het huis. ‘In de winter zitten we veel in de woonkamer. Die bevindt zich op de eerste verdieping, waardoor je er iets vrijer en zonder inkijk zit. In de zomer zijn we vooral in de keuken, die grenst aan de tuin. En sinds er een piano staat, is zelfs de hal een leefruimte geworden. Zo heeft het huis zich helemaal naar ons leven gevormd.’
Shop de stijl…
Bron: vtwonen 10-2022 | productie De Binnenkijkers | styling Jeske Weel | fotografie Caroline Coehorst | tekst Chris Muyres