Schonkige bakjes
Handgedraaide bakjes moeten altijd mee als ik ze in de kringloop tegenkom. Ik vind ze vaak aandoenlijk, helemaal als er ook nog een naam in de onderkant is gekrast, zoals op de witte kom rechts. Zou hij gemaakt zijn tijdens een schoolproject, of een kantooruitje? Was de maker gefrustreerd tijdens het maken, omdat ze (het is een zij) liever met cijfers werkt, of had ze de slappe lach met haar collega's terwijl ze achter de draaischijf zat? Zou ze trots op haar kom zijn geweest, of gaf ze er niet zoveel om? Waarschijnlijk dat laatste, anders stond hij vast niet bij de kringloop. Aan de andere kant: er is geen stukje glazuur vanaf. Misschien werd hij toch meer gekoesterd dan ik denk.
Handgemaakte vondsten
De pot ernaast, die blauwe met de stippen, werd verkocht door een dame tijdens Koningsdag. Haar kraam stond stampvol met zelf gedraaide en -geglazuurde potjes en schaaltjes, in alle soorten en maten. Ze verkocht ze voor bodemprijzen, haar productie lag hoog en er moest weer plek gemaakt worden in haar atelier. Het is de beste vondst die ik die dag deed, ook al telde hij niet écht mee omdat hij niet tweedehands is. Het witte bloempotje helemaal links is ook handgemaakt. Je kan de kleisteentjes er nog in zien zitten.
Schijn bedriegt
En dan het pièce de résistance: het blauwe bakje met armpjes in het midden, met dat raadselachtige merkje onderop. Hij lijkt mislukt, maar schijn bedriegt. Het bakje is bedrieglijk mooi afgewerkt, het dikke glazuur is tweekleurig, bijna driedimensionaal en iets zegt me dat het maken van een bakje met dergelijke uitsteeksels het werk is van een professional. Hij stond tussen de oude, door de vaatwasser verwassen mokken voor 10 cent. 10 cent! Onderop staan de letters M en A met elkaar verweven in de klei gekrast. Ze stellen me voor een raadsel. Ik moet zelfs bekennen dat ik het internet al een paar keer afgeschuimd heb op zoek naar de oorsprong van die raadselachtige MA, maar nog steeds zonder succes. Hoe dan ook, hij staat daar, geheel toevallig op een Japans boekje, heel erg wabi sabi te zijn, samen met de rest.
De kringloop is, kortom, de perfecte plek voor een goed potje wabi sabi. Om er ter afsluiting maar eens een hele flauwe woordgrap tegenaan te gooien.
Oh Marie
Marlous Snijder heeft een neus voor kringloopschatten. Wat een ander weg doet, is voor haar een bron van inspiratie. Op vtwonen.nl/ohmarie deelt ze haar recente vondsten én hoe je ze integreert in je interieur. En beloofd: het zijn kringloopschatten die iedereen vinden kan. Anders is de lol er al gauw af natuurlijk. Marlous is hoofdredacteur van Oh Marie!, hét tegendraadse weblog voor de creatieve geest. Op dit weblog vind je wekelijks inspiratie op het gebied van styling, vintage, fotografie en lifestyle geleverd door Marlous in samenwerking met stylisten, fotografen, illustratoren en ontwerpers.
Bron: Tekst en fotografie Marlous Snijder
