De woonstijl van: presentator Winston Gerschtanowitz

vtwonen 13-2014 | fotografie Ernie Enkelaar

Leestijd 4 minuten

4 december 2024, 13:00

De een wil alles wit, de ander gedijt bij kleur. Sommige mensen stallen verzamelingen uit, anderen houden van leegte. Hoe dan ook vertelt elk interieur het verhaal van z'n bewoners. Presentator Winston Gerschtanowitz vertelt waarom hij beter weg kan blijven uit een winkel vol prullaria.

Lees verder onder de advertentie

Waar kennen we Winston Gerschtanowitz van?

Beroep Presentator, radio-dj en ondernemer. Binnenkort is Winston weer te zien in een nieuw seizoen van Marble Mania.

Type huis Een vrijstaand, zelfgebouwd huis in 't Gooi. 'Na de geboorte van de jongste zijn we Amsterdam uitgegaan. We hadden behoefte aan meer ruimte om ons heen. Eerst woonden we hier om de hoek in een charmant huis met rieten dak; in 2019 verhuisden we naar dit droomhuis.'

Met wie woon je? 'Met mijn vrouw Renate, onze twee zoons Julian (16) en Benjamin (14) en onze Australian labradoodle Obi.'

Woonstijl 'Gezellig en warm.'

Favoriet woonitem 'De twee lampen die mijn vader van zijn vader kreeg, en de 25 Alessi vazen.'

Favoriete plek 'De schommelbank op de veranda, het bankje in de tuin rondom de plataan en aan mijn bureau binnen.'

Inspiratie opdoen 'Pinterest en Instagram. Er zijn weinig dingen die ik volg op de socials, behalve als het over wonen gaat.'

Klussen 'Ik ben een bedenker, geen klusser. Zelfs als er een spijker in de muur moet worden geslagen, vraag ik hulp. Er zijn dan ook nog heel wat dingen die nog moeten worden opgehangen.'

Een zelfgebouwd droomhuis

'Tussendoor even op Whoppah, een online vintage winkel, of op Instagram. Stiekem ben ik dagelijks met wonen bezig. Dat we nu in ons zelfgebouwde droomhuis wonen, wil niet zeggen dat ik 'klaar' ben. Er is altijd wel iets wat veranderd kan worden of een leuke toevoeging kan zijn. Het liefst zou ik regelmatig de boel omgooien, maar de praktijk leert dat het vooral bij dagdromen blijft.'

vtwonen 13-2014 | fotografie Ernie Enkelaar

Lees verder onder de advertentie

“Het bronzen beeld van twee mannen die elkaar de hand schudden, typerend voor mensen die zakendoen, vond ik voor 40 euro op whoppah.com.”

Verliefd op platanen

'Het bouwen van een eigen huis, of beter gezegd, het bedenken van hoe het eruit moest zien − want zelf heb ik geen gereedschap aangeraakt − vond ik geweldig. Er zijn heel wat moodboards aan te pas gekomen en overal is goed over nagedacht. Tot aan het kopstuk van de trapleuning, de Escher-tegelvloer in de hal en de familienaam op de deur aan toe. Ook kon ik eindelijk een plek creëren voor de vleugel die ik van mijn moeder heb geërfd én een veranda bouwen. Die veranda is het DNA van ons huis. Niets zo fijn om, ook als het buiten miezert, koffie te drinken op de schommelbank. Als ie niet bezet is tenminste, want de jongens hangen er ook graag. Mocht dat het geval zijn, dan neem ik plaats op het bankje rondom de plataan. Ik ben al mijn hele leven verliefd op platanen, logisch dus dat nu we toch onze droomplek aan het creëren waren, er een moest komen.'

LEES OOK
De woonstijl van: acteur en presentator Patrick Martens

Lees verder onder de advertentie

Moet dat nou?

'Tijdens de verbouwing deed Renate 'de binnen- kant', ik 'de buitenkant'. Oneens waren we het nooit. Het enige waarbij ik dacht: moet dat nou?, waren de behangetjes. Dat van Hermès bijvoorbeeld, of dat met flamingo's. Maar achteraf heb ik spijt dat we niet nog meer muren behangen hebben. Met strakke, koud aanvoelende interieurs heb ik niets. Onze woonstijl is warm, gezellig en uitnodigend. Op de bank past, als het moet, een heel hockeyteam. Thuis zijn, staat voor een instant vakantiegevoel. Dat relaxte gevoel heb ik ook te danken aan ons matras. Voorheen sliep ik slecht en had ik rugklachten. Nu slaap ik op een Equilli-matras. Ze scannen van ieder lichaam de drukpunten en verwerken die gegevens in het matras. Sindsdien ben ik een ander en relaxter mens.'

vt13 2024 BNer woonstijl Winston Photography Ernie Enkelaar — Photography Ernie Enkelaar

Vazen voor later

'Zet mij niet in een winkel met prullaria, want grote kans dat ik dingen koop die ik niet nodig heb. Zoals de koffietafelboeken waar ik nooit in blader. Me hechten aan spullen doe ik niet. Alles is vervangbaar. Alhoewel, de twee lampen van mijn opa, die in mijn vaders kantoor stonden, hij was directeur van Tuschinski, blijf ik trouw. Hetzelfde geldt voor de 25 Alessi vazen die ik van mijn ouders kreeg voor mijn 16e verjaardag. 'Die zijn voor later', zei mijn moeder. Verstierd joch dat ik was, zat ik niet te wachten op vazen. Ik wilde een brommer. Nu ik ouder ben, besef ik pas hoe waardevol de collectie is. Ze voelen als de urnen van mijn familie.'

Lees verder onder de advertentie