Beukenhaag of haagbeuk?

De wind blaast dan guur uit het noordoosten door de opening tussen het huis en de windsingel. En daar staan precies planten die daar bewust zijn neergezet omdat ze later in het seizoen zo’n mooie combinatie vormen, maar die, net enthousiast in de groei, een gevoelige tik krijgen van die gemene noordooster.

Daarom hebben we twee jaar geleden een haagje geplant. Een beukenhaag om precies te zijn en geen haagbeuk. Die twee worden nog wel eens met elkaar verward.

Haagbeuk

Een beukenhaag (Fagus sylvatica), de mijne dus, is er in het groen, maar ik koos één van de rode varianten. Een haagbeuk (Carpinus betulus), verwant aan berk en hazelaar, is er alleen in het groen. Een tweede argument om voor de beuk te kiezen is het feit dat hij ’s winters zijn blad behoud en dat pas in het voorjaar laat vallen als het nieuwe blad verschijnt. De haagbeuk is ’s winters kaal. Daar staat tegenover dat de haagbeuk wat vroeger uitloopt, als de beukenhaag nog dor en bruin staat te wezen.

Beukenhaag

Het blad van de beuk is glad en glanzend, dat van de haagbeuk heeft duidelijke, iets verhoogde nerven en is wat doffer. De beuk is op zijn beurt kieskeurig als het gaat over aanslaan en grondsoort. Hij houdt bijvoorbeeld niet van natte voeten. Om het aanslaan te bevorderen hebben wij er wat aarde bijgegooid die we weggeschept hebben onder een andere wat oudere beukenhaag. Daar zitten bodemschimmels in die het aanslaan bevorderen en we hebben inderdaad maar één struikje moeten vervangen. Bij het planten van een haag is het sowieso handig een paar exemplaren ergens in een hoekje van de tuin te planten om te kunnen inboeten.

Ons haagje is nog lang geen volle haag, maar breekt de wind nu al zodanig dat de schade aanzienlijk minder is!

Met dank aan: oxalis-tuinontwerpen.nl