Voormalige hogere burgerschool in Enkhuizen

beeld vtwonen Beeld

Een ontmoetingsplek, dat is waar Willem en Katherine van droomden. Ze vielen als een blok voor een tot woonhuis omgebouwde school. Daar hebben ze nu alle ruimte om vrienden én onbekenden te verwelkomen.

beeld vtwonen Beeld
Lees verder onder de advertentie
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
Lees verder onder de advertentie
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
beeld vtwonen Beeld
Lees verder onder de advertentie

undefined

undefined

Terug naar school

Twee jaar lang zochten Willem en Katherine naar hun droomhuis: een groot en bijzonder pand met een industriële uitstraling. Eerst in Amsterdam, toen dat niet lukte ook buiten de stad. Willem: ‘In tegenstelling tot vele anderen vinden wij het gebouw zelf belangrijker dan de locatie. Een gemaal in Assendelft, het station van Bloemendaal: we hebben van alles gezien. Op een dag spotte Katherine een advertentie in het NRC; er stond een oude school te koop, in Enkhuizen. Zelfs wij vonden dat iets te ver weg, maar we besloten toch een kijkje te nemen. Eenmaal binnen, fluisterden we tegen elkaar: ‘Dit is het!’ Tijdens de bezichtiging kwam de toenmalige eigenaar binnen. Wat bleek: hij en zijn vrouw hadden een prachtig huis op palen in Amsterdam gekocht, hetzelfde pand waar Katherine en ik eerder een onsuccesvol bod op hadden gedaan. Wat een toeval! Dat maakte ook meteen duidelijk waarom wij voor deze oude school zijn gevallen. De manier waarop het echtpaar het pand had verbouwd, sprak ons erg aan. We houden van dezelfde industriële stijl.’

Lees verder onder de advertentie

Hersteld in de oude glorie

Tot begin jaren zeventig deed het gebouw dienst als HBS, daarna huisde het arbeidsbureau er. Willem: ’Veel ruimten waren inmiddels opgedeeld in hokkerige kantoortjes met verlaagde plafonds. De vorige eigenaren hebben het gebouw grotendeels in de oude glorie hersteld en een aantal mooie industriële constructies toegevoegd.’ Zo is de steeg aan de zijkant van het pand, waar vroeger de fietsenstalling was, dichtgemaakt door een dak en wanden van glas en staal te plaatsen. Dat is nu de entree van het huis. Van daaruit stap je de grote hal in, waar vroeger honderden scholieren liepen. ‘Omdat het zo hoog en breed is, is het een extra leefruimte: je kunt heerlijk op het houten bankje de krant lezen. De lichtinval is prachtig.’ In een voormalig klaslokaal met vijf meter hoge plafonds bevinden zich nu de open keuken en woonkamer. ‘We hebben bewust gekozen voor losse keukenelementen in roestvrij staal. De industriële uitstraling past goed bij de sfeer van het gebouw.’

Bron: vtwonen juni 2015 | Fotografie ernie Enkelaar | Styling Kim van Rossenberg | Tekst Caroline Westdijk