Bewoners
Wie: Sara (44, psychotherapeut en textielontwerper) en Francesco (49, architect)
Online: @studioformasrl
Wat: Vrijstaande bungalow uit 1963 van 150 m²
Waar: Florence, Italië
Bijzonder: het huis lijkt authentiek, maar is subtiel verbouwd
Terug naar het platteland
Als het op droomhuizen aankomt, is er geen one size fits all. Een bungalow omringd door bos is voor de één hoogstens leuk als vakantiehuis, maar voor Sara en Francesco was het een woondroom die uitkwam. 'We woonden na onze studie jarenlang in de binnenstad van Florence, waar we nog steeds werken, maar we waren al een tijdje op zoek naar een huis buitenaf. We zijn allebei opgegroeid in kleine plaatsjes op het platteland, vandaar. Na zoveel jaar stad merkten we dat we terug wilden naar onze roots.' Niet zo eenvoudig als het lijkt, als je nog dagelijks naar de stad moet voor je werk. Want gunstige locaties zijn er genoeg, maar dat rijmt lang niet altijd met een mooie plek. 'Wat we hier zo waanzinnig vonden, was de privacy: het huis ligt in het bos, aan het eind van een doodlopende weg, je kijkt rondom uit over groene heuvels en toch ben je binnen een half uur in de stad.'
Woonidee
Maakt een metalen schouwkap een haard ouderwets? Witte radiatorlak biedt uitkomst en is hittebestendig.
“We wilden de authentieke architectuur van het pand geen geweld aan doen”
De ideale mid-century flow
Ook onverwacht: het huis bleek geen typische Toscaanse villa te zijn, maar een mid-century bungalow met twee slaapkamers. Het is gebouwd van houten balken en heeft natuurstenen schouwen, veel horizontale lijnen, een verhoogd plafond en ramen over de breedte van de gevel, met een dakrand die een beetje uitsteekt. Duidelijk ontworpen onder invloed van het werk van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright, met een knipoog naar Japans design. Een fijne verrassing voor Francesco, die zelf architect is. 'Zeker omdat je deze stijl zo weinig tegenkomt in onze omgeving.' Daarom lieten ze het huis even op zich inwerken, om te beslissen wat er gerenoveerd moest worden en wat kon blijven. 'We wilden de authentieke architectuur van het pand geen geweld aan doen, maar je hebt natuurlijk wel modern gemak nodig in huis.' Alle uiteindelijke verbouwingsingrepen hadden te maken met met de flow van kamer tot kamer. Zo werd de houten vloer die alleen in sommige kamers lag, maar die heel mooi bij de balkenstructuur paste, doorgetrokken in het hele huis. Om loopruimte te besparen, vervingen Sara en Francesco alle binnendeuren door schuifpanelen.
Vol van natuursteen
Wonen is natuurlijk meer dan praktisch nut en gemak. 'Aangezien we voor de vloeren warm hout hadden gebruikt, was er contrast nodig, en dat werd wit', zegt Francesco. Zo werden ook de badkamers vernieuwd in het wit-hout-natuursteenthema, met vintage wastafels gemaakt van mid-century buffetkasten. Zoals vaak het geval is met huizen uit het midden van de vorige eeuw waar nooit iets aan veranderd is, moest de keuken in zijn geheel worden gesloopt. Alleen de natuurstenen ombouw van het fornuis bleef – gemaakt van dezelfde brokken natuursteen die in de woonkamer de schouw vormen, en rondom de kamer de lambrisering. In de schouwopening in de keuken kwamen een houtkachel en een extra breed fornuis met een grillplaat en een spatwand van Carrara-marmer erachter, met houten schappen ernaast als open bergruimte.
“Gordijnen zijn zonde in een huis als dit, die belemmeren alleen maar het uitzicht”
Romantische gootsteen
De witte keukenkasten in de U-vormige keuken werden ontworpen door Francesco's bureau, Studioforma, net zoals de enorme gootsteen, die uit een enkel blok marmer is gehouwen. 'In Toscaanse landhuizen vind je vaak zo'n extra grote gootsteen, puur omdat het handig is', zegt Sara. 'Maar er is ook een romantische reden: allebei zagen we onszelf al helemaal afwassen aan het raam, met uitzicht op de natuur.' Om het materiaal op meer plaatsen terug te laten komen, lieten ze ook een keukentafel met een marmeren blad maken.
Knus, maar luchtig
Het resultaat is een gebalanceerde mix. Wit keert overal terug, van de muren tot de meubels en lampen. 'Die vele witte muren geven de ruimte iets lichts en luchtigs', zegt Sara. Francesco trok het concept van de witte keukenkasten door naar de woonruimtes, waar inbouwkasten met open boekenplanken maar ook deuren als een kader om de ruimte staan. 'Het effect is huiselijk, want er is plaats genoeg om mooie items uit te stallen, maar het blijft opgeruimd doordat alles is ingebouwd.' Het idee van op maat gemaakte meubels raakt een snaar. 'Sara en ik hebben iets met items die speciaal bedacht zijn voor de ruimte waarin ze wonen.' Ook de schouw boven de open haard werd wit. Wat niet wil zeggen dat er geen ruimte is voor kleur, zoals de okergele chaise longue in de woonkamer bewijst, de vele kunst aan de muren en de planten, zowel binnen als buiten. Om het groen buiten optimaal tot zijn recht te komen, besloot het stel buiten raamluiken te laten installeren die open- en dichtgaan met afstandsbediening. 'Gordijnen zijn zonde in een huis als dit, die belemmeren alleen maar het uitzicht.'
LEES OOK
Ruimtewinners: 7x de mooiste inbouwkasten
Ruimte voor creativiteit
Als ze eerlijk zijn, zeggen Francesco en Sara, hebben ze nog het meeste tijd besteed aan het inrichten van de tuin. 'Die was nagenoeg kaal. We zijn dol op tuinieren en hebben hem zelf beplant. Francesco heeft het terras getimmerd.' Om het onderhoud zo praktisch mogelijk te maken, is de bijbehorende serre ingericht als pot- en tuinschuur, met veel natuurlijke materialen. Dat geldt ook voor de schuur waar Sara haar textielobjecten breit, haakt en weeft: die is, net als haar weefgetouw, rondom van naturelkleurig hout. 'En mijn werktafel staat aan het raam, zodat ik ook hier van het uitzicht kan genieten.'
Inspiratie voor jouw perfecte aankoop
/b7e52208120e47e19741f33536f6a5c6/image.jpg)
/8b1f11af90704e3ca7f3f8ef8a19366e/image.jpg)
/f610377a58e24651970abb9201c4f304/image.jpg)
/04ca668c74714ea7a99019cb2e9d8677/image.jpg)
/b14cf218f8634f3192f8aba0deefd00c/image.jpg)
/311fd3cdd724445299e4907e1099bffb/image.png)
/10a80921dd0f43d486dce127a001bbe2/image.png)
vtwonen 02-2025 | styling Sarah Devi Giubilini | fotografie Brent Darby | productie Living Inside | tekst Vivienne Ayers | tekstbewerking Christine van der Hoff
