In balans
'Veel vrouwen hebben de luxe met een man te zijn die zich niet met het interieur bemoeit. Dat heb ik dus niet. Over iedere kleur en kussentje wordt hier samen besloten.' Faye schatert terwijl ze het vertelt. Niet dat ze dat polderen nu altijd even makkelijk vindt, maar ze ziet er wel het grote voordeel van: 'Daardoor is ons huis in balans. Want Carlo en ik hebben allebei een eigen woonsmaak. Carlo houdt van strak, kunst en natuurlijke materialen. Ik ook, maar ik ben ook erg van de vrolijke deudeldingen: potjes, bakjes, kommetjes, vaasjes. Ik vind gewoon heel veel dingen leuk en houd er van om spulletjes neer te zetten, te etaleren bijna.'
Bloed, zweet en veel lol
Op de dag dat hun oudste zoon Zito werd geboren, stortte het plafond in de woonkamer naar beneden. 'We waren nog volop aan het verbouwen, Carlo heeft bijna alles zelf gedaan. Het huis verkeerde in goede staat en had nog mooie authentieke elementen, zoals en suite deuren en glas-in-loodpanelen, maar het was niet geïsoleerd en niet naar onze smaak. En ja, met een architect als man…' Bloed, zweet 'maar gelukkig geen tranen, wel veel lol' kostte de transformatie van de bescheiden bovenwoning naar een ruim familiehuis mét dakterrasje. Alles lekker friswit – mooi strak en wel zo rustig met al die vrolijke deudels van zijn vrouw, vond Carlo –, maar wel met een zelfs regelmatig van kleur wisselende keukenmuur – als compensatie voor zijn lampentic, bedong Faye.
Shoppen in de stijl van
Bron: vtwonen december 2015 | Fotografie Louis Lemaire (inside homepage) | Styling Femke Pastijn | Tekst Monique van der Pauw
