En dat doet ze. Als curator promoot ze Nederlandse ontwerpers op de Salone del Mobile in Milaan, thuis omringt ze zich met hun werk.
Even voorstellen
Wie Nicole Uniquole (56)
Wat Nicole is de drijvende kracht achter Masterly, de jaarlijkse presentatie van Nederlands designtalent op Milaan Design Week. Daarnaast maakte ze trendpresentaties voor de internationale conceptstore 10 Corso Como. Momenteel is Nicole creatief directeur van Paleis Soestdijk.
Waar Samen met haar partner woont ze in een huis uit 1906 in Den Haag, met hoge art-nouveauplafonds en een dakterras.
“Ik houd van ruimtes die ademen, waarin alleen zorgvuldig uitgekozen, tijdloze objecten staan”
Je organiseert Masterly, een showcase van Nederlands talent op de designbeurs in Milaan. Wat betekent die stad voor je?
'Het is een tweede thuis, waar ik eens in de vier tot zes weken ontzettend graag ben. Ik heb een pied-à-terre in de centrale wijk Brera. Hier woon ik tussen de kronkelende straatjes en knusse restaurantjes rond Via Madonnina, waar de geur van verse pasta je tegemoetkomt. Zodra ik mijn voordeur uitstap, ben ik omringd door dat typische Milaan-gevoel: levendig, stijlvol, inspirerend en vol verrassingen. Wat me vooral aanspreekt, is hoe mensen hier gekleed gaan. Voor een avond uit of een rondje met de hond; ze dragen altijd de meest prachtige outfits. Een lust voor het oog.'
Wat is de succesformule van Masterly?
'Het is dé plek waar je je als ontwerper of bedrijf uit Nederland kunt presenteren. Dat we er elk jaar met zo veel topbedrijven en -ontwerpers in slagen om op zo'n iconische locatie, pal naast de Duomo, zoiets groots neer te zetten, geeft me energie. Je voelt daar: dit is de kracht van Nederland. En dat kan alleen als je het samen doet.'
Hoe houd je iedere presentatie fris?
'De deelnemers brengen hun nieuwste objecten en collecties mee, dus er valt altijd iets te ontdekken. Hun creativiteit en vakmanschap verrassen ook mij telkens weer. Dat houdt me scherp. Daarnaast besteed ik veel aandacht aan het programma eromheen. Ik probeer ervoor te zorgen dat er voor iedere bezoeker, of je nu trendwatcher, professional of designliefhebber bent, iets interessants te beleven valt. Volgend jaar bestaat Masterly tien jaar; een mooi moment om extra uit te pakken.'
“Van meubels tot verlichting en servies: bijna alles hier is van Nederlandse ontwerpers”
Welke rol speelt Dutch design in je huis?
'Van meubels tot verlichting en servies: bijna alles is van Nederlandse ontwerpers. Veel werk heb ik zelf gescout of gekregen, een voordeel van het feit dat hier veel interessante mensen over de vloer komen. Werk en privé lopen naadloos in elkaar over. Ik houd van ruimtes die ademen, waarin alleen zorgvuldig uitgekozen, tijdloze objecten staan. Geen prulletjes; het woord alleen al.'
Waar komt je liefde voor design vandaan?
'Een belangrijke inspiratiebron waren mijn pleegouders, die jarenlang de winkel Bas van Pelt in Den Haag runden. Voor designliefhebbers is dat een bekende plek, waar vormgeving, functionaliteit en vakmanschap centraal stonden. Daarnaast verzorgden zij de rubriek Herkomst Onbekend in tijdschrift Eigen Huis & Interieur, over de oorsprong van bijzondere meubels. Zij leerden mij te kijken naar vorm, zichtlijnen, materiaalgebruik en het verhaal achter objecten. Bij hen thuis was design niet iets voor musea, maar om te gebruiken. Zelfs in een Picasso-vaas stonden gewoon bloemen. Dat heeft me gevormd: design is niet bedoeld om op afstand te bewonderen, maar om je leven te verrijken.'
Hoe belangrijk is je verschijning op professioneel vlak?
'In deze wereld draait het niet alleen om wat je doet, maar ook om hoe je jezelf presenteert. Ik houd van uitgesproken types, van mensen die durven op te vallen. Mijn kapsel is een soort handtekening geworden: iconisch, herkenbaar en vooral makkelijk. Mijn kleding wordt al jaren uitgekozen door stylist Selina Martin. Ze kent mij door en door en weet precies wat ik nodig heb, zodat alles klopt, van top tot teen.'
“Bij mijn pleegouders thuis stonden zelfs in een Picasso-vaas gewoon bloemen”
Bron: Stijlvol Wonen 06-2025 | fotografie Katoo Peeters | tekst Eveline Stoel