Nieuwe baan, nieuw huis
Met roots in Groningen kwam de liefde voor het water pas later in het leven van Femke en haar man Jurriën. 'Mijn neef woont op een boot, daardoor dacht mijn man: dit wil ik ook. Maar een ligplaats voor een boot vinden in Amsterdam is op z'n zachtst gezegd een uitdaging. We vonden wel een vage advertentie, van een minstens zo'n vage man, bleek later.' Ook de ligplaats was behoorlijk vaag, maar met weinig andere opties gingen ze ervoor. 'Het kostte zelfs een rechtszaak, maar we kregen de ligplaats! Met als gevolg dat we na de uitspraak binnen twaalf weken het schip moesten afnemen en een vervangend schip moesten vinden.'
Een nieuwe baan voor Femke bood uitkomst. Dankzij een groter budget kon een architect tekeningen maken voor de bouw van de boot. In Harlingen werd in 4,5 maand het vrachtruim omgetoverd tot het ideale huis. 'We hebben daarbij moeten vechten om de patrijspoorten erin te mogen zetten, daar moesten we speciaal een vergunning voor aanvragen. Uiteindelijk kregen we toestemming, mits ze in een bepaald ritme werden aangebracht. Het resultaat ervan is dat we nu ook een rond raampje in de kast hebben. Een andere wens was het behoud van de hoogte, want we hadden al ervaren hoe fijn het ruimtelijke gevoel was. Omdat de vorm van het schip leidend was bij de indeling, werd het lastig met de keuken, want die wilden we niet langs de wand plaatsen en dicht bij het dakterras hebben. Uiteindelijk was het een collega die zei:'Waarom plaats je hem dan niet schuin?''
Toevallige stijl
'Qua inrichting hebben we nooit een doordacht plan gehad. Mijn schoonvader ging naar een kleiner huis, waardoor we veel van zijn meubels over konden nemen, zoals de Chesterfield-banken. Anders hadden we nog steeds op sinaasappelkistjes gezeten. Deze klassiekers geven zoveel karakter aan het geheel en ze zijn natuurlijk onverwoestbaar. Ze passen goed bij de betonnen vloer en de lockerkast; zonder die twee elementen zou het een te klassiek geheel worden. De tafel kregen we van de buurman. Eigenlijk is ons hele interieur een toevallige mix die wel lekker uitpakt. Onze oude meubels zijn voor het grootste deel in de schipperswoning gebleven, dat is nu een B&B. Ik groei liever in een huis, dan dat ik het in het begin helemaal vol zet. Maar het verzamelen gaat best snel, dus het mag wel weer wat minder. Inmiddels ben ik ook verliefd op een okergele velours hoekbank, daarmee zou het in een keer een heel ander huis worden, ook wel weer verfrissend!"
Shop in de stijl van het woonschip in Amsterdam
Meer foto's en tekst vind je in vtwonen 04-2019. Meer binnenkijkers? Bekijk hier alle vtwonen binnenkijkers.
Bron: vtwonen 04-2019 | Fotograaf Margriet Hoekstra| Styling Barbara Natzijl
