Engels landhuis
Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar het huis van Maria en Jonas was ooit een cadeau van een plaatselijke fabrikant voor een van zijn kinderen. Hij liet drie van deze villa's naast elkaar bouwen, voor elk kind één. Dit huis was voor de oudste en is een meter langer én breder. 'Ik fietste hier dagelijks langs', vertelt Maria. 'Dan dacht ik: als je dáár toch zou wonen… Ongeveer twee jaar geleden hoorden we dat het te koop kwam. Aanvankelijk was het te duur voor ons, maar na een tijdje werd het toch bereikbaar.' Toch was het bij binnenkomst geen liefde op het eerste gezicht. 'Dat kwam later pas. Ik vond het vooral enorm imposant. Pas toen het leeg was, dacht ik: ja, hier kan ik een warm, gezellig gezinshuis van maken.' Omdat het een Rijksmonument is, was een ingrijpende verbouwing geen optie. 'Het enige wat we mochten en konden doen, was alles opnieuw stuken en schilderen. Het huis had overal Engelse landhuiskleuren, zoals mintgroen, roze en zachtgeel. Wij kozen voor een witte, lichte basis, mooi bij de houten parketvloeren die al door het hele huis lagen en die we hebben geschuurd en opnieuw in de olie hebben gezet. Dat maakte de sfeer al meteen heel anders.'
Alles is groot
'Alles is hier groot, je komt binnen in een flinke hal, het is statig. Maar ik wilde absoluut niet dat mensen hier een soort ongemakkelijke drempelvrees zouden ervaren. Het moest licht en gezellig worden, een plek waar je graag komt.' Dat lukte al heel goed door de meubels uit het oude huis een nieuwe plek te geven. De gymkast bijvoorbeeld, die ze ooit kochten op Marktplaats en die nu als salontafel dienstdoet bij een leren Chesterfield bank. Of de gymbanken, die toen de kinderen nog klein waren in de speelkamer stonden. Nu staan ze in de tuinkamer vlakbij de op maat gemaakte eettafel en kunnen ze makkelijk bij de tien eetkamerstoelen worden aangeschoven als er een feestje is.
Shoppen in de stijl van…
Meer foto's en tekst vind je in vtwonen 12-2018.
Bron: vtwonen 12-2018 | Fotografie Peggy Janssen | Productie & styling Features & More/Wilma Custers
