Oud theater
Wende en Hugo zochten een huis waarmee ze konden doen wat ze wilden. 'Het voormalige theater op het erf was een soort blanco canvas, er stonden alleen nog vier muren met een hoog puntdak.' Toen een ander gezamenlijk woonproject mislukte, ontdekten ze dit boerderijencomplex, waar de gemeente in de jaren 80 een theater had bijgebouwd. Ze wisten al jaren hoe hun familiehuis eruit moest gaan zien. Het was voor Wende nu een kwestie van alles eindelijk op papier zetten. 'We zijn gelukkig allebei creatief en zitten op één lijn qua woonsmaak. We combineren een elegant dressoir met brocante, een Mariabeeldje, bloemenservies en industrieel staal voor de kachel en kozijnen. Het mag schuren. Zo'n mix maakt het van ons.'
Huis vol karakter
In hun woning van drie verdiepingen in de voormalige Bousquet Zeepfabriek voelen Marchel en Jouel zich helemaal verbonden met het verleden. Op oude foto's is te zien dat waar ze nu slapen en werken, vroeger de lunchkamer van het personeel van de zeepfabriek was. Tien jaar geleden, tijdens Open Monumentendag, had Marcel toevallig samen met zijn vader al deze woning bekeken. Hij gluurde naar binnen en zag de gigantisch grote schoorsteen midden in de woonkamer. 'Het vertelt de geschiedenis van dit pand en de ruwe bakstenen zijn prachtig.' Hoewel Jouel van zwart houdt en Marcel juist van kleur, kozen ze ervoor om de ruimtes deels zwart en grijs te schilderen. Ze kozen ervoor om hun woning te baseren op de stijl van een New Yorkse loft. Kijk binnen.
Perfecte plek
Vol enthousiasme zag Joyce het helemaal voor zich: de ideale plek voor haar twee jongens, groot genoeg om te wonen en te werken, en naast mijn vriend en zijn twee zoons. 'Ik had altijd al gedroomd van zo'n grote, lege industriële ruimte die je nog helemaal naar eigen wens kunt invullen'. Het pand, ooit gebouwd als militair tehuis, was lange tijd in gebruik als machinefabriek. 'Je ziet de katrollen nog hangen. Die heb ik gewoon laten zitten.' Ook de hoge roederamen beneden, de ronde raampjes boven en de karakteristieke ijzeren trekspanten herinneren aan die tijd. Het hoeft allemaal niet perfect volgens Joyce. Voor de inrichting koos ze voor veel vintage van Marktplaats gecombineerd met nieuw design van jonge ontwerpers en ouderwetse planten. 'Ik houd van een persoonlijk huis, dat je binnenkomt en ziet wat voor persoon erachter zit.' Neem een kijkje.
Droom die uitkomt
De droom van Margot en Evert was altijd om in een huis te wonen dat oorspronkelijk geen huis was, toen ze deze oude bioscoop in Geertruidenberg op Funda zagen waren we gelijk door het dolle heen. Dankzij een van de vorige bewoners, een staalkunstenaar, heeft de woning veel bijzondere stalen elementen, zoals de trappen en ronde luiken. Door het hele huis komt de kleur paars terug. 'We wilden wat meer zachtheid in het rauwe pand, waarin donkere kleuren overheersen. Dat is met paars en beige goed gelukt.' Als het lekker weer is zetten ze de puien van de bioscoop en van de woonkamer helemaal open. 'Zo kunnen we dwars door de tuin van de ene naar de andere kant van het huis lopen.'
American dream
Kunst- en architectuurhistoricus Lindy had als droom om in een uniek gebouw te wonen. Tien jaar geleden liep ze in Rotterdam Vreewijk langs een leegstaand gebouwencomplex, het Zuiderziekenhuis, en dat zouden woningen worden. Toen ze jaren later op Funda zag dat de inschrijvingen waren geopend kon ze haar ogen niet geloven.Haar interieur heeft een lijntje met Amerikaans design. 'Ik houd van heel verschillende stijlperiodes', vertelt Lindy. Ze heeft inspiratie gehaald uit onder andere het New Yorkse appartement van Don Draper uit de serie Mad Men en de eind 19e-eeuwse Amerikaanse craftsman-huizen. 'Ik zie het als een enorm voordeel van onze tijd dat we zo veel decennia hebben om uit te putten. Waarom zou je je dan bij één stijl houden?' Neem een kijkje.
