Kijkje in de Friese keuken
'Neenee,' riep de keukenboer, 'niet doen, een betonnen keukenblad! Het gaat barsten en je ziet er alles op!' Laat dat nu precies zijn waar Anke en haar man Marten van houden. 'Ik begrijp het niet, dat alles altijd maar perfect en vlekkeloos zou moeten zijn. Ons huis is geen showroom. Er wordt hier geleefd en dat mag je zien. Ik vind het juist mooi als dat blad over tien jaar allemaal gebruikssporen laat zien. Net als onze eettafel. Die is gemaakt van drie planken van een eeuwenoude walnootboom en alleen ingezeept, je ziet nog echt de authentieke boom. Alles wat je erop knoeit, zie je en verdwijnt pas na ettelijke zeepbeurten; die viltstiftstrepen van mijn dochter zitten er voorlopig nog wel! Maar dat geeft niet, hij wordt er alleen maar mooier van. Het is net als met onze huid: die tafel verandert, hij draagt de sporen van ons gezinsleven. Dat geeft 'm juist karakter.'
Leefbaar, praktisch en gezellig
… zo ziet Anke het interieur van haar Friese huis, dat in 2000 werd gebouwd in Dokkum, het oude havenstadje waar ze opgroeide. Man Marten komt uit een plattelandsdorp. Gewend aan het buitenleven zag hij graag dat hun eerste koophuis een tuin zou hebben. En zo kozen ze in 2004 niet voor oudbouw in het historische centrum, maar voor nieuwbouw aan de rand. Anke: 'Ik viel meteen voor de leefruimte: de woonkamer met zijn glazen pui gericht op de tuin. Met de deuren open lopen binnen en buiten zó in elkaar over. De keuken is straatgericht, waardoor ik de kinderen in de gaten kon houden als ze buiten speelden, ideaal.'
Bron: vtwonen september 2015 | Fotografie ronald zijlstra | Styling Anke Dijkstra-wijnia | Tekst monique van der pauw
