Hans ziet het anders
Als fotodetective ziet Hans dingen in beelden die de gemiddelde mens niet opvallen. In Monieks huis valt hem op dat de wildheid ontbreekt in de kinderslaapkamer, terwijl hij vermoedt dat de kinderen wél wild zijn.
Wildheid in de kinderkamer
Hans: 'Ik heb de prachtigste foto's gemist omdat er geen filmrol in mijn camera zat of er iets fout ging met het ontwikkelen. Bovenaan de lijst met missers staat één foto die er niet is, omdat niemand op het idee kwam hem te maken: de foto van mijn kinderkamer, vlak voor ik in slaap viel. Op mijn kussen lagen mijn knuffelbeesten, hun pootjes onder de dekens, mijn hoofd naast het kussen. Ik sliep zo onrustig dat 's ochtends de beesten overal en nergens in de kamer lagen. Die wildheid kom je op deze foto's niet tegen. Of toch wel?'
‘Het meisje is te groot voor het bed’
Hans Aarsman
Een kamer voor ieder wat wils
Hans: 'De huiskamer en kinderkamer hebben dezelfde kleurstelling, de bruine tinten zwaaien de scepter. Op de tweede plaats komt het thema lucht- en ruimtevaart. De vogel die op weg is naar Tokyo, de ballon, de knuffelmaan, het tapijt met aarde en maan: traditioneel gezien is dat typisch voor jongens, maar er staat ook een Coco Chanel-boek op de wandplank, dat is meer voor meisjes. Net als het hartenmannetje met de rode hoed. Al zijn die grenzen tegenwoordig niet meer zo scherp, dus moeten we op iets anders varen om te bepalen wie de eigenaar van deze kamer is. Het meisje lijkt te groot voor het bed, het jongetje past er wel in.'
Kleurpalet kinderkleding
Hans: 'Is dat een kinderstoeltje achter Moniek? Zou het jongetje zo rusteloos zijn dat-ie tijdens het eten in die stoel moet? Net zo onrustig als ik in mijn slaap was? Het zou natuurlijk ook kunnen dat er een derde kind is. De wit-roze broek van het meisje is mooi, met die wijde pijpen. Hij steekt goed af tegen de andere kleuren in de huiskamer. Net als de koksbroek van het jongetje. Als hij echt aan de drukke kant is, helpt het gordijn dat als een tent over zijn bed kan worden geschoven. Dat zou voor mij zeker een uitkomst zijn geweest. De zachte kleuren in de kinderkamer helpen ook. En de zeehond, maar je moet hem niet samen met de maan en het hart op je kussen leggen. Dan is er voor je hoofd helemaal geen plek meer, zelfs niet naast het kussen.'
‘Een Frozen-dekbedovertrek komt er niet in’
Moniek Lambregts
Instagram versus reality
En wat vindt Moniek van Hans' bevindingen? Moniek: 'Wat je op de foto ziet is een typisch gevalletje Instagram versus reality: de kamer is nooit zó netjes. Tsja, dat krijg je wanneer je dochter zelf haar kamer opruimt. Meestal zit er meer wildheid in, al helemaal omdat de kinderen het leuk vinden om hun spullen regelmatig van de ene naar de andere slaapkamer te verhuizen. Gezellige chaos, zullen we maar zeggen. Precies om die drukte een beetje in bedwang te houden staat er aan tafel een kinderstoel voor James. Hij is 4 jaar, onrustig en lekker eigenwijs. Als hij niet wil eten, eet hij niet. Prima, vind ik. Wil je niet met bestek eten, dan eet je toch gewoon met je handen? Gelukkig ben ik niet zo bang voor vlekken op de vloer, wanden en meubels. Die horen er nou eenmaal bij.'
Botsende woonwensen
'Nova is minder wild, maar heeft wel een duidelijke mening. We hebben samen de inrichting van haar slaapkamer bedacht. Vindt ze iets niet leuk, dan komt het er niet in, of andersom. Ze wilde bijvoorbeeld per se een klamboe in deze kleur. Als ze gaat slapen móét hij dicht, dat geeft haar een veilig en geborgen gevoel. Overigens heb ik wel grenzen wat betreft haar woonwensen. Een Frozen-dekbedovertrek komt er niet in. Ook over de kleding van Nova heb ik vrij weinig te zeggen. Ze heeft weleens iets aan wat ik niet mooi vind, maar dat laat ik gaan. James maakt het nog niks uit, daar is hij te jong voor. Al is de ruitjesbroek – of koksbroek, zoals Hans hem noemt – wel een van zijn favorieten. Zelf ben ik dol op neutrale tinten en draag ik het liefst wijde broeken. In een skinny jeans voel ik me net een tiener.'
