Metasequoia

De bladverliezende conifeer die Metasequoia genoemd wordt, is net als de Ginkgo in feite een levend fossiel.

Welke vorm krijgt de Metasequoia?

Men dacht dat de plant was uitgestorven tot er in 1944 drie nog levende exemplaren van werden ontdekt door een Chinese houtvester halverwege stroomopwaarts van de Jang-tse-tjiang bij Tsjoenking. Later bleek dat er nog veel meer van stonden, de bevolking noemde ze (uiteraard vertaald) waterlariks. Het zaad ervan werd zelfs als veevoer gebruikt. In 1948 werden zaden naar Boston in de USA gestuurd en vandaar is de zegetocht van deze bijzondere boom over de wereld begonnen. In botanische tuinen zijn nu exemplaren van 20 m hoog te vinden. De boom groeit snel en ontwikkelt een spits toelopende vorm met lichte, twijgachtige takken. In China zijn veel bredere en oudere exemplaren bekend.

Wat voor bladeren krijgt de Metasequoia?

Het fijn geveerde lichtgroene blad van de Metasequoia houdt zijn kleur tot laat in het seizoen, daarna wordt het roze tot goudkleurig, vervolgens roodachtig bruin voor het afvalt. Soms vormt de boom te vroeg nieuwe naalden die dan kunnen bevriezen, maar die schade wordt altijd hersteld. De schors wordt prachtig roodbruin en kan in lange stroken afschilferen. De enige nog levende soort die de Metasequoia nog kent is Metasequoia glyptostroboides, waarop het hele bovenstaande verhaal slaat. Het is net als de moerascipres een bladverliezende boom die altijd vochtig moet staan.

Welke standplaats is geschikt voor Metasequoia?

De boom staat graag zonnig, maar vraagt absoluut vochtige grond die voldoende voedselrijk moet zijn. Zonodig in de zomer gieten. Meer informatie over het bewateren van planten is te vinden in het artikel water geven.

Op de hoogte blijven van het laatste tuinnieuws kan! Hou hiervoor onze tuinblog in de gaten. Daarnaast vind je hier meer informatie over evenementen en ideeën voor de tuin.

Bestel de plant direct.

Kenmerken: