Toen ik de eerste keer de maskers van papier-maché in de collectie van Hay zag, bekroop mij vooral het gevoel van stijlbreuk. Zoals ik al eerder schreef zijn mijn reacties op interieurtrends soms ronduit behoudend en ook hier plaatste ik vooral vraagtekens bij die gekke maskers. Net zoals ik nog altijd vraagtekens plaats bij die Lucky Boy Sunday knuffels waarvan sommigen regelrecht uit een nachtmerrie gelopen lijken te zijn.
Koplopers
Het is in wezen vreemd dat ik dit vind, want als er hier iemand is die zich aan de lopende band schuldig maakt aan stijlbreuk, dan ben ik het wel. En (zonder dat ik mijzelf ook maar enigszins op dezelfde hoogte wil plaatsen, want ik zou zelf nooit op het idee gekomen zijn van die maskers, alleen al omdat ik maskers meestal doodeng vind) stijlbreuk is voor de grote merken nu eenmaal broodnodig om voor de muziek uit te blijven lopen. Om al die interieurfetisjisten die totaal blasé geworden zijn, die alles al een keer gezien hebben, opnieuw te prikkelen of te verrassen. Het is een kunst op zich om dat te kunnen.
Bizarre combinatie
Of de trend van die maskers in de Hay-collectie nu echt door de massa opgepikt is of niet, ze hebben wel degelijk een zaadje in míjn hoofd geplant. Die vreemde, niet voor de hand liggende combinatie van de strakke, geometrische ontwerpen van Hay met die felgekleurde schonkige maskers is zó bizar dat hij niet alleen indruk maakte (al was die indruk niet direct positief), maar ook bleef hangen.
Masker van de kringloop
Met de maskers van Hay ergens diep weggestopt in mijn achterhoofd, vond ik dit masker bij de kringloop. Het was een kringloop waar ze van die mini-winkelkarretjes voor kinderen hebben en mijn dochter (die uiteraard bij binnenkomst direct zo'n karretje geconfisqueerd had, ik verbaas me altijd over de aantrekkingskracht van die dingen op kinderen) was er als de kippen bij om er haar karretje mee te vullen. Want een leeg winkelkarretje mag dan fantastisch zijn, een gevuld karretje is kindergeluk in zijn aller-puurste vorm.
Herkomst onbekend
Het masker roept nogal wat vragen bij me op. Hij is van hout en met de hand beschilderd. Is dit een schoolproject geweest? Maar om nu met een klas 30 hout gesneden maskers te beschilderen… Dat lijkt me budgettechnisch onhaalbaar voor de gemiddelde school. Is het een onderdeel geweest van een workshop? Een bedrijfsuitje? Of zou het een souvenir geweest zijn?
Nieuw onderkomen
Hoe dan ook, hij mocht mee. Omdat hij zo vreemd is. En ook om zijn blauwe kleur, want voor blauw heb ik nog altijd een zwak. En natuurlijk omdat ik dankzij Hay nu weet dat zo'n masker stylingtechnisch heel leuk kan uitpakken. Nu alleen hopen dat mijn lief niet op het idee komt om me er op een onbewaakt ogenblik mee aan het schrikken te maken. Want blauw of Hay of stijlbreuk of niet, dan heb ik niks nodig om dat ding zó weer bij de kringloop te dumpen.
Oh Marie
Marlous Snijder heeft een neus voor kringloopschatten. Wat een ander weg doet, is voor haar een bron van inspiratie. Op vtwonen.nl/ohmarie deelt ze haar recente vondsten én hoe je ze integreert in je interieur. En beloofd: het zijn kringloopschatten die iedereen vinden kan. Anders is de lol er al gauw af natuurlijk. Marlous is hoofdredacteur van Oh Marie!, hét tegendraadse weblog voor de creatieve geest. Op dit weblog vind je wekelijks inspiratie op het gebied van styling, vintage, fotografie en lifestyle, geleverd door Marlous in samenwerking met stylisten, fotografen, illustratoren en ontwerpers.
Bron: Tekst en fotografie Marlous Snijder.
