Magisch kaarslicht
Dat donkere klaslokaal met al die kleine lichtjes, mán… dat was magisch. En om dat gevoel van magie nog completer te maken, nam ik ieder jaar hetzelfde waxinelichtjeshoudertje mee: dat van een huisje in de sneeuw. Het was een heel simpel ding van aardewerk, niet bepaald mooi geschilderd (niet één vlakje was binnen de lijntjes ingekleurd en de kat die op de stoep zat keek scheel), maar als dat lichtje binnenin was aangestoken, dan was voor mij de kerstmagie compleet. Ik fantaseerde dat ik in zo'n huisje woonde, ergens op een besneeuwde berg uitkijkend over een dorpje, met de kerstman als mijn buurman.
Vintage kersthuisjes
Sindsdien heb ik een zwakke plek voor die huisjes. Ze mogen kitsch zijn, lelijk ingekleurd, een misvormd dier of schele kerstman voor de deur hebben… het maakt me allemaal niet uit. Zet er een waxinelichtje in en ik ben direct weer in de besneeuwde happy place uit mijn jeugd. Omdat die kersthuisjes in groten getalen op de kerstafdeling van de kringloop te vinden zijn, leek het me hoog tijd om mijn eigen aardewerken kerstdorp te stichten. Een mens is immers nooit te oud om zijn jeugddroom in vervulling te laten gaan.
Kerstdorp
Ik zocht bij de kringloop verschillende huisjes bij elkaar en lette erop dat ze qua verhouding een beetje bij elkaar pasten. Een kerk is immers over het algemeen hoger dan een woonhuis (tenzij je in een kerk woont, maar met dergelijke variabelen heb ik geen rekening gehouden). Voor het sneeuwlandschap gebruikte ik een stuk afzuigkapfilter (even op googlen, dan vind je het direct), twee zakjes nepsneeuw en een lichtjessnoer met sneeuwkristallen (beiden van HEMA). Met twee kleine doosjes creëerde ik het hoogteverschil tussen de huisjes.
Voor dit dorp gebruikte ik de oude kas die ik ooit bij de kringloop vond, maar je kan het landschapje natuurlijk ook gewoon op een tafel inrichten, in een stolp of in een vitrine- of theekastje. Door schade en schande wijs geworden (zie hiervoor mijn vorige blogpost) maakte ik eerst een proefopstelling met de huisjes, de doosjes en het filterdoek. Zodra ik tevreden was over de compositie, verfde ik de huisjes (met spuitverf van Edding – ik heb trouwens geen aandelen), zette ze in het landschap en strooide daarna de nepsneeuw over het tafereel. Tot slot voegde ik het lichtsnoer toe.
Kerst onder een stolp
Ik heb inmiddels zoveel huisjes verzameld, dat ik bijkans een metropool kan stichten. Ik richtte daarom nog een landschapje in onder een stolp, met een roze geverfd huisje, roze pailletten en de roze kerstboompjes van Hella Duijs. En mensen, het werkt nog steeds. Zodra het donker wordt en ik de lichtjes in mijn winterdorp aandoe, is dat magische kerstgevoel direct terug. Ik zou bijna bij de buren aanbellen om te zien of de kerstman er niet ingetrokken is.
Oh Marie!
Marlous Snijder heeft een neus voor kringloopschatten. Wat een ander weg doet, is voor haar een bron van inspiratie. Op vtwonen.nl/oh-marie deelt ze haar recente vondsten én hoe je ze integreert in je interieur. En beloofd: het zijn kringloopschatten die iedereen vinden kan. Anders is de lol er al gauw af natuurlijk. Marlous is hoofdredacteur van Oh Marie!, hét tegendraadse weblog voor de creatieve geest. Op dit weblog vind je wekelijks inspiratie op het gebied van styling, vintage, fotografie en lifestyle, geleverd door Marlous in samenwerking met stylisten, fotografen, illustratoren en ontwerpers.
Bron: Tekst en fotografie Marlous Snijder
