Dit krukje vond ik twee jaar geleden al bij de kringloop. Zijn vorige eigenaar had een poging tot het stofferen van de zitting gedaan en had er een rond borduurwerk van een loensende uil overheen geplakt. Met Pritt-stift volgens mij, want het kwam er super gemakkelijk vanaf. Zoals zo vaak had ik direct hele wilde plannen met dit krukje toen ik hem uit de kringloop meenam, maar (ook als zo vaak) eindigde hij in een hoek van de schuur om daar een beetje vergeten te worden. (En dat gaat vrij gemakkelijk, want onze schuur staat altijd ramvol met rommel.)
Buiten de deur
Tot dat moment afgelopen voorjaar waarop onze dochter een grote liefde voor het buitenleven ontwikkelde. Onze dochter is bijna twee, nog geen leeftijd om haar alleen in de tuin te laten spelen. Sowieso niet, want waar ze binnen nooit iets in haar mond stopt, doet ze dat buiten aan de lopende band. Ik zocht dus een project dat me buiten bezig kon houden, waarbij ik één oog op het kindje kon houden én dat ik ook direct uit mijn handen kon laten vallen als er ergens een Heimlich toegepast moest worden. Het krukje bleek perfect aan deze eisen te voldoen.
Aan de slag
Ik heb het urenlang staan schuren. Met grof naar superfijn schuurpapier, tussendoor nog een dun laagje witte beits en het hele riedeltje nog een keer van voren af aan tot ik helemaal tevreden was. Die beits was misschien een beetje een zinloze stap, maar gezien de buitenliefde van de tweejarige mocht het project best wat langer duren. Leuke bijkomstigheid was dat mijn dochter ook iets wilde doen dat leek op wat ik deed (de lol die je kan hebben met een verfroller zonder roller of verf!) wat haar op slag deed vergeten om allerlei potentieel gevaarlijke zaken in haar mondje te stoppen.
Rommelige streepjes
We gebruiken het krukje om drinken op te zetten en om kringen te voorkomen, verfde ik de zitting voor het overgrote deel. Omdat ik niet weer met alleen kleurvlakken of grafische vormen wilde werken, verfde ik op het onbehandelde gedeelte de streepjes, gewoon met een platte kwast zonder hulp van schilderstape. Het resultaat is verrassend mooi rommelig vind ik. Dit smaakt naar meer! En met de zomer in het vooruitzicht en (hopelijk) veel buitendagen in het verschiet, komt dat bijzonder goed uit.
Oh Marie
Marlous Snijder heeft een neus voor kringloopschatten. Wat een ander weg doet, is voor haar een bron van inspiratie. Op vtwonen.nl/ohmarie deelt ze haar recente vondsten én hoe je ze integreert in je interieur. En beloofd: het zijn kringloopschatten die iedereen vinden kan. Anders is de lol er al gauw af natuurlijk. Marlous is hoofdredacteur van Oh Marie!, hét tegendraadse weblog voor de creatieve geest. Op dit weblog vind je wekelijks inspiratie op het gebied van styling, vintage, fotografie en lifestyle geleverd door Marlous in samenwerking met stylisten, fotografen, illustratoren en ontwerpers.
Bron: Tekst en fotografie Marlous Snijder
