Oude diamantslijperij
Tien jaar geleden ging Anne op zoek naar een huis in Amsterdam. Ze woonde tijdelijk voor haar werk in Engeland en hopte in één dag op en neer voor de bezichtiging van een bijzonder pand in het centrum van de stad. 'Ik heb meteen een bod gedaan. Het is zo'n uniek gebouw, daar zijn er niet veel van. Ooit zat hier een diamantslijperij en dat is te zien aan het glazen dak met de stalen spanten. Ik kocht de beganegrondwoning van een mannenstel. Hoewel de stijl masculien was, voldeed de indeling van het appartement prima en heb ik het een tijd lang zo gelaten. Ik werk voor een groot Amerikaans computerbedrijf en reis vijftig procent van de tijd, waardoor ik weinig thuis ben. Maar toen Kate een aantal jaar geleden bij mij introk, besloten we het interieur flink aan te pakken.' Tijdens reizen naar onder andere San Francisco en New York – Kate komt uit de Big Apple – maakte het stel foto's van restaurants, koffietentjes, huizen en winkels die hun qua vormgeving aanspraken. Kate: 'Vooral in het Meatpacking District, dat nu een hippe wijk is, keken we goed rond. Daar heb je veel oude fabrieken in een vergelijkbare stijl als ons huis die ontzettend mooi zijn verbouwd. Industrieel en een beetje rauw, met veel staal, hout en beton. Al snel kwamen we tot de conclusie dat die drie materialen de basis van ons nieuwe interieur zouden vormen.'
Door de ramen zie je bomen en de lucht
In de beginfase namen Kate en Anne een binnenhuisarchitect in de arm. 'Hij heeft ons goed op weg geholpen', legt Anne uit, 'maar uiteindelijk besloten we het interieur zelf te ontwerpen en het te laten uitvoeren door een aannemer. Dat kon ook, omdat de basisconstructie van het interieur goed was, daar hoefden we niets aan te veranderen.' De vorige bewoners hadden een groot 'blok' midden in het oude fabrieksgedeelte geplaatst, waarin een berging werd geplaatst. Boven op de berging is een vide gecreëerd, die nu dienst doet als werkruimte. Anne: 'Een fijne, rustige plek, ondanks dat het in open verbinding staat met de woonkamer. Ik zit pal onder het schuine glazen dak, dus het is heerlijk licht. Door de ramen zie je bomen en de lucht.' Maar de basisconstructie was het enige dat overeind bleef. 'Niets is standaard: over elk detail hebben we nagedacht en alles is op maat gemaakt. Zo hebben we de keuken laten maken van barnwood, een mooie grijzige houtsoort die je veel in Amerika en Canada ziet. Ook het blad en zelfs de afzuigkap zijn maatwerk.'
Bron: vtwonen juni 2014 | Fotografie Tjitske van Leeuwen | Styling Marianne Luning | Tekst Caroline Westdijk
