Bewoners
Wie: Anouschka (57) en Harm-Jan (55), poezen Tommie en Amy
Online: @anouschka_athome
Wat: Saksische boerderij van 249 m²
Waar: Wezup, sinds 2019
Woonsmaak: 'Voor dít huis: basic met veel wit, natuurlijke materialen en een toefje zwart voor wat pit'
Bijzonder: het kleurpalet dat tot en met de kat is doorgevoerd
Woonidee
Om verbinding tussen binnen en buiten te creëren, kun je accessoires laten aansluiten op de seizoenen. Kies in de herfst bijvoorbeeld voor kussenhoezen in geel-, rood- en bruintinten.
Wild verleden
De antieke tap op het aanrecht in de keuken herinnert aan het roemruchte verleden van de Saksische boerderij die Anouschka en Harm-Jan kochten. Het voormalige huiskamercafé Perkaan haalde in 1969 het nieuws toen de band Cuby + Blizzards er een videoclip en foto's lieten maken. Anouschka: 'Voor die opnames werden de boeren, die van niets wisten, rijkelijk bediend met bier en jenever. Vervolgens kwam er een stripper en zijn er opnames gemaakt. Dat werd een enorm schandaal. Uiteindelijk heeft de burgemeester ervoor gezorgd dat de beelden niet in de publiciteit kwamen. Mooi verhaal, maar daarvoor hebben we het niet gekocht!'
Dromen veranderen
Toen de kinderen het huis uit waren, gingen Harm-Jan en Anouschka op zoek naar een andere woning. 'We waren toe aan een nieuw avontuur. Het was onze droom ooit een bouwperceel te kopen en een levensloopbestendig en energieneutraal huis te bouwen. Voor nu wilden we vooral kleiner wonen.' Tot ze zagen dat het voormalige café te koop stond. 'Het voldeed totaal niet aan onze zoekcriteria, maar we gingen toch even kijken.'
LEES OOK
Eerste hulp bij kleiner wonen: wat neem je mee en wat kan weg?
“Wij zijn slechts passanten: wij gaan weer, maar het huis blijft”
LEES OOK
De basic woonstijl: zo pas je 'm toe
Hoteldebotel
Het waren de oude elementen, zoals de balken en bedstedes, waar ze voor vielen. Anouschka: 'Alles was zwart en ossenbloedrood, een beetje ouderwets, maar goed onderhouden. Ik had meteen ideeën en Harm-Jan heeft gouden handen; we zagen alleen maar mogelijkheden. Aan het einde van de dag hadden we ineens een boerderij van 249 m² gekocht.' Omdat de begane grond al meer dan genoeg woonruimte bood, besloten ze eerst alleen die aan te pakken. Anouschka: 'De bovenverdieping was sowieso nog onontgonnen gebied; daar was niks, omdat het pand lange tijd alleen een café is geweest. En hoewel de zes meter hoge ruimte genoeg mogelijkheden bood voor twee extra verdiepingen, had het stel die ruimte niet nodig.
“De kat was onze eerste aankoop”
Stoelendans
Anouschka lacht: 'Als je verliefd wordt op een huis, zie je niet alles helder.' Beneden deden ze een stoelendans; iedere ruimte kreeg een andere functie. Zo werd het restaurant de woonkamer, de horecakeuken een slaapkamer en de opkamer een werk- en logeerkamer. In de bijkeuken kwam een slaapkamer voor de kleinkinderen. Het paradepaardje van het huis is toch wel de woonkeuken, het voormalige cafégedeelte met de originele bar die Harm-Jan wit verfde en de antieke tap als eyecatcher. 'Onze gasten komen hier als vanouds aan de bar zitten. Zo leuk!'
Woonidee
Een kamer met een opkamer is eigenlijk een soort mini-appartement, met een apart slaap- en zitgedeelte of een werkruimte. Ideaal voor tieners.
Beetje schuren
De eerste avond dat Harm-Jan en Anouschka rustig op de bank zaten, kregen ze bezoek van ongenode gasten: spitsmuizen. Net als het huis hebben die een beschermde status, dus moesten ze de dieren proberen te vangen met behulp van lokkooitjes. Dat werkte niet. 'De kat was onze eerste aankoop voor het huis', vertelt Anouschka. Daarna dichtten ze zo snel mogelijk alle gaten en kieren in de vloeren en muren om andere knaagdieren buiten de deur te houden. Verder wilden ze de boerderij zoveel mogelijk de boerderij laten. 'Een rijksmonument wordt bewaard voor de toekomst. Wij zijn slechts passanten: wij gaan weer, maar het huis blijft. Daarom hebben wij ons zoveel mogelijk aangepast aan het huis in plaats van andersom.' Wel hebben ze heel veel geverfd, zegt Anouschka met een zucht als ze eraan terugdenkt. 'Alles was donker en ik houd juist van lichte huizen.' Het hoogglans zwarte plafond in de woonkamer lieten ze wel intact. 'Dat geeft wat pit aan de lichte ruimte met voornamelijk wit- en houttinten.
LEES OOK
Wit, wit & wit: zo kies je de juiste tint
Verzamelaars
Met alle monumentale elementen vroeg de boerderij om een basic inrichting; ingetogen, zodat het huis tot zijn recht komt. Dat was wel slikken. Ik kan moeilijk afstand doen van spullen en ben een enorme verzamelaar van accessoires, maar dat werd te druk. Daarom heb ik besloten dat ik één vitrinekast mocht vullen en een kleine verzameling op de kast achter de tafel mocht wegzetten.' Wel allemaal in wit en hout, zodat het rustig blijft. Anouschka en Harm-Jan namen de meeste spullen uit hun vorige huis mee. Erfstukken kregen een nieuwe plek of een andere functie, zoals de eerste keukentafel van Anouschka's ouders die nu dienst doet als kaptafel. De bank kreeg een nieuwe hoes. En de oude eettafel die hier toch echt te klein was, verkochten ze om via Marktplaats weer een nieuwe te kopen. 'Ik houd van spullen, maar niet van verspillen.' In de loop der jaren verzamelden ze heel wat items uit diverse periodes en in verschillende stijlen, maar allemaal binnen hetzelfde kleurpalet. Anouschka: 'Dan past het altijd. Bovendien mag een interieur best een beetje schuren.'
“Ik houd van spullen, maar niet van verspillen”
Ultieme droom
Aan veel plannen, zoals de verbouwing van de bovenverdieping, een moestuin en een schuur met zonnepanelen kwam het stel niet meer toe. Want eind 2022 kwam er totaal onverwacht een bouwkavel voor hun eigen levensloopbestendige en energieneutrale huis op hun pad. 'We hebben de boerderij met pijn in ons hart verkocht, maar dit is onze ultieme droom en we zijn nu nog jong en fit genoeg. Dus proost, op naar het volgende avontuur!'
Woonidee
Voor alle opa's en oma's: tover de oude kinderkamers om tot frisse babykamers voor de kleinkinderen.
Shop de stijl
/d7c16ae6a899434688b172a335cc850a/image.jpg)
/383e6c96c8af4b5e98b8c2519bac1c74/image.png)
Bron: vtwonen 12-2023 | styling Anouschka Witteveen | fotografie Corine Hoge Bavel | tekst Merel van der Lande
