Binnenkijken: van oude garage naar kleurrijk stadshuis uit 1900

De keuken van Siematic, met een gasfornuis van Viking, geeft door de houten look een warme uitstraling bij de wat killere betonvloer. Ook op het aanrecht mag alles worden gezien. Muurlampen van Jieldé, prullenbak van de rommelmarkt. Kruk van Tolix. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Leestijd 5 minuten • 3 mei 2025, 6:00

Over haar stijl moet Jol nadenken. Niet over het inrichten zelf, dat doet ze moeiteloos zo even tussendoor, maar over hoe ze haar stijl moet noemen. 'Van mij mag en kan alles.'

Lees verder onder de advertentie

Bewoners

Wie: Job (49, grafisch ontwerper), Jol (48, werkt in de horeca en is koekenbakker), Foppe (16), Sientje (12) en Zus (11)

Wat: stadshuis van rond 1900, 150 m²

Waar: Rotterdam, sinds 2010

Woonsmaak: 'Kleurrijk, warm en vrolijk'

Bijzonder: alles wat het stel mooi vindt, wordt neergezet of opgehangen en toch oogt het niet rommelig

bewoners vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Bont & rauw

'Soms moet je niet te veel denken, maar gewoon doen', vindt Jol Roza. 'Zowel Job als ik hadden geen enkele connectie met Rotterdam. We werkten en woonden in Breda. Het leek ons gewoon een fijne stad. Daarom namen we zeventien jaar geleden een dag vrij om door Rotterdam te banjeren, op zoek naar leuke buurten. Randje centrum vonden we een bovenwoning. We voelden ons al snel thuis maar toen we - jaren verder - kinderen kregen, werd het anders. Foppe, onze oudste, stond als peuter altijd op het balkon naar beneden te turen naar spelende kinderen in megagrote tuinen. We hebben het nog even gehad over verhuizen naar een hutje op de hei, een huis waar je lekker omheen kunt lopen en de kinderen kunnen rennen en racen. Maar waar dan, welke plek vonden we zo leuk dat we er ook wilden wonen? We merkten dat we echt verstadst waren. Uiteindelijk werd het een pand in de straat achter ons huis. De straat was perfect, echt stads, met huizen dicht op elkaar. Knus en aandoenlijk. En dat is nog zo. In de zomer zit iedereen buiten voor zijn voordeur en terwijl wij lekker borrelen, lopen de kinderen bij elkaar naar binnen.'

Lees verder onder de advertentie

“Ik kan er niet tegen als alles op elkaar is afgestemd”

In eerste instantie wilden Job en Jol een andere kleur tegel voor de badkamer in hun slaapkamer, maar die moesten besteld worden en dat zou weer te lang duren. Deze pistachekleur, ‘Niemand wilde ze’, konden ze meteen meenemen en geven een prachtig samenspel met de houten vloer. De houten deur vonden ze in hun schuur. Zeefdruk boven het bed van The Designers Republic. Het schilderij van de baby is gemaakt door Rah Crawford. Plaid van Ferm Living, lamp van Ikea, krukken van een rommelmarkt. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Foppe slaapt net als zijn ouders op de eerste etage. De bovenste etage is het domein van de meiden. De vakkenkast is gevonden bij het vuilnis. Landkaart van de rommelmarkt. Het ridderpak is eigen fabricaat. Lamp van Ikea. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Garage wordt woonhuis

'Ons stadshuis in Rotterdam was decennia een garage. De werkruimte beneden had een spuithok en een diepe olieput om naar de onderkant van de auto's te kijken. Het was een zooitje. Job heeft het samen met een zzp aannemer helemaal opgeknapt. Ik schat dat het een jaar heeft geduurd voordat het enigszins leefbaar was. Alles is vernieuwd. Die tegels aan de muur zaten al wel in de garage. En dat zie je ook, ze zitten vol butsen, plekken en barsten en zijn met geen mogelijkheid schoon te krijgen. Het gaat me niet om de historie van het pand, ik vind ze gewoon mooi. Een huis met tegels aan de muur heeft sowieso charme. Sommige mensen vragen weleens wanneer we de wand gaan stuken…'

LEES OOK
Kijk binnen in een monumentaal pand uit 1735: 'Een huis zonder kleur mist leven'

Lees verder onder de advertentie

Deze kant van het huis is de straatkant. Waar nu een mooi kleed van Loods 5 ligt, zat eerst een groot gat in de vloer, zodat de garagemedewerkers onder de auto’s konden kijken. Leren bank van Loods 5, blauw kussentje en kussen met gezicht van Spira. Houten tafel naast de bank en blikken eronder van de rommelmarkt. Vazen van Een bloemetje op tafel. Het houten stoeltje stond om de hoek van de straat op de stoep, klaar voor het grofvuil. Witte kruk van Dulton Company, zwarte lamp Ikea. Groene dekens van een rommelmarkt, de andere van Ferm Living. Grote schoolposters van Spullen voor je huis. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Foto van de ouderslaapkamer. Racefiets van Gios, stoel Eames Rocker van Vitra.Veel kunstwerken aan de muur zijn afkomstig van vakantiereizen. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Butsen en barsten

'Ik kan er niet tegen als alles op elkaar is afgestemd. Van mij mag en kan alles. Groot, klein, kleurrijk, buitenissig, jaren 50, jaren 60; ik zet het gewoon neer. Ik ben dol op dingen aan de muur en verander vaak. Sientje was op een dag een strikje aan het maken en terwijl ik naar het vaasje op tafel keek, bedacht ik dat dat strikje leuk om het vaasje zou passen en dat de muur een prima plek is voor dit kunstwerkje. Alles wat ik mooi vind, doe ik gewoon. Er zit geen uitgekiend beleid achter mijn inrichting. Vereiste is dat het authentiek is. Inbouwspots of laminaat zijn niet mijn ding. Maar als mensen naar mijn stijl vragen, heb ik geen idee. Ik kan heel goed zeggen wat ik níet leuk vind, benoemen wat wel vind ik moeilijker. Als ik iets leuks zie, koop ik het. Ik ga nooit op zoek en heb ook geen vaste adresjes. Ik koop altijd spontaan. Dan moet ik een cadeautje hebben, zie ik iets leuks en neem het vervolgens mee. Er is altijd wel plek voor in huis. Job en ik zijn het ook altijd eens over de inrichting, dat is lekker makkelijk. De bank en het kastje ben ik onderhand beu, daar mag iets anders voor in de plaats. Jammer genoeg kan ik niet schuiven met de bank, dat laat de ruimte niet toe. Maar buiten dat vaste gegeven, zet ik de meubels regelmatig op een andere plek.'

LEES OOK
5x binnenkijken in kunstzinnige interieurs

Lees verder onder de advertentie

De trap die naar de meidenverdieping leidt. 4 Ook Zusjes kamer is bont en kleurrijk, met aan de muur haar eigen kunstwerken. Het bed is een krijgertje. Dekbed van Cottonbaby, vloerkleden van Ferm Living en Ikea. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

Zusje en Sientje hebben op hun eigen verdieping ook een eigen badkamertje.Voor de vloer werd de kleur blauw gekozen. Omdat er al zoveel hout gebruikt is, wil Jol kleur! ‘Dat blauw kwam zomaar bij me op. Roze op de vloer zou ik niet zo snel kiezen, dat vind ik dan weer te meisjesachtig. Onze werkwijze is als volgt: Job pakt de kleurenwaaier, we zien een mooie blauwe kleur, racen naar de winkel en gaan vervolgens meteen verven. Ach, we Ach we denken er niet te veel over na.’ Bureau en stoeltje van een rommelmarkt. vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga — vtwonen binnenkijken special 121-2017 | styling Emmy van Dantzig | fotografie Jansje Klazinga

woonidee

Weer eens wat anders dan spotjes voor gericht licht in de keuken: een uittrekbare wandlamp die het keukenblad uitlicht.

Lees verder onder de advertentie

Immense eettafel

'Toen wij naar Rotterdam verhuisden, kochten we een immense eettafel. In een oude loods stuitten we op deze van meer dan drie meter lang. Voor duizend gulden mochten we 'm meenemen, compleet met twaalf eetkamerstoelen. Hij is inmiddels aan alle kanten beschadigd, maar we zijn er nog steeds heel happy mee. Nadeel van zo'n grote tafel is dat hij helemaal vol ligt met allerlei spullen en we maar een klein hoekje hebben om te eten. Ik houd van een opgeruimd huis, van zooi word ik kriegelig. Er moeten geen dingen rondslingeren, dat is weleens moeilijk in een huis met drie kinderen. De stalen kozijnen stonden al lang op ons verlanglijstje en hebben we meteen laten plaatsen toen we in dit huis trokken. Boven willen we ze ook, maar daarvoor moeten we eerst nog even sparen. Er komt door de ramen aan de achterkant toch een bak licht naar binnen. En je kijkt vol uit op de tuin, wat een lekker groen buitengevoel geeft. Nadat ik jaren binnen geen groen had - sterker nog - het helemaal niks vond, word ik de laatste tijd erg blij van planten in mijn huis. Mijn plantentic is dusdanig toegenomen dat ik planten tegenwoordig zelfs cadeau geef. Ik wil nooit meer weg uit dit huis, het enige waaraan ik me weleens stoor is de akoestiek. We hebben een betonvloer en in combinatie met de tegelmuur gaat het geluid alle kanten op als de kinderen tv kijken en wij een gesprek proberen te voeren. Schuim onder de tafel, zodat het geluid wat gedempt wordt, zou een oplossing kunnen zijn, maar dat komt er weer niet van. Ach, zo erg vinden we het blijkbaar niet.'