Bewoners
Wie: Desiré (61, kunstenaar) en jongste dochter Deirdre (22, student)
Online: wewonderwall.com, @wewonderwall
Wat: Oostenrijks houten huis uit 1948 van zo'n 250 m²
Waar: Huisduinen, sinds 1996
Bijzonder: Door verfkleuren van hetzelfde merk te matchen, is het één warm geheel
Vakantiegevoel thuis
Als je vanaf het strand tussen de duinen door de wijk van Desiré in loopt, waan je je in een ander land. De gezellige houten huizen in verschillende kleuren en de ruime tuinen geven je Scandinavische vibes. 'Moet je nagaan dat toen deze huizen geplaatst werden, er niemand wilde wonen', zegt Desiré. 'Net na de Tweede Wereldoorlog werden de woningen als bouwpakketten door Oostenrijk aan Nederland geleverd, in ruil voor levensmiddelen zoals gedroogde groenten en vis. Maar niemand wilde destijds een houten huis. Inmiddels is dat wel anders, ze zijn nu enorm gewild. En dat snap ik, ik heb hier altijd een vakantiegevoel. Vanuit mijn keuken kijk ik zo op de duinen en in no time sta ik op het strand.'
Woonidee
Een galeriewand is prachtig. Wil je de orde bewaren, zorg er dan voor dat je een horizontale óf verticale lijn aanhoudt waar de lijsten met één kant aan grenzen.
Geen strandhuis
Met vrienden zit Desiré meestal in de keuken, en in haar eentje is ze graag in haar atelier of in de groene tuin. Kippen voeren, de moes- en dahliatuin bijhouden, koffie op het terrasje of de veranda. 'Er is altijd wel wat te doen, en daar geniet ik enorm van. En na al die jaren word ik nog steeds blij van het zicht op mijn huis. Toen ik het met mijn toenmalige man kocht, had ik wel een idee over de woonstijl: een strandhuisgevoel leek me leuk. Maar dat is het nooit geworden. Hij was meer van shiny dingen en onze stijlen werden samen nooit een gezellig geheel.' Na samen in Italië en Nederland te hebben gewoond, en een jaar in dit huis, gingen ze ieder hun eigen weg. 'Daarna was er niemand meer om rekening mee te houden en deed ik mijn eigen ding. Ik had vrij spel. Een plan of doel heb ik nooit meer gehad. Ik doe niet aan moodboards en kleurpaletten. Alles ontstaat gewoon, en het huis verandert met me mee.' Zo passeerden al een bedoeïenenstijl en invloeden uit India. Nu heeft Desiré een voorkeur voor de seventies. 'Ik bedenk niet hoe het moet worden. Als ik een kleur zat ben, begin ik met het schilderen van die wand, en vaak komt van het een het ander. En voor ik het weet heb ik ook ineens mijn plafonds geschilderd. Dat was mijn laatste project.'
“Als ik begin met schilderen, komt van het een het ander”
More is more
Aan de ontspul-trend zal Desiré niet snel meedoen. 'Er is altijd wel een plekje voor iets leuks. Zodra mijn oog op iets valt, weet ik gewoon dat ik het moet meenemen. We gaan geregeld naar het huis van mijn ouders op Ibiza, waar veel moois is te vinden. Zo pluk ik overal wat vandaan. Dus ontspullen, nee, maar het moet wel netjes zijn. En het moet kloppen. Ik houd van schoonheid om me heen.'
Woonidee
Creëer een knus gevoel door een hemel of mooie klamboe op te hangen. Dat kan ook prima bij een schuine wand
Van groen naar roze
De huizen in deze bijzondere wijk zijn inmiddels allemaal gepersonaliseerd. 'Iedereen heeft wel iets anders op- of aangebouwd en ze hebben allemaal een andere kleur. Ik heb dit huis veertien jaar geleden zachtgroen geschilderd, maar wil het binnenkort roze. Verder hebben we de hele bovenverdieping voorzien van een grote dakkapel, vanuit de dakgoot meteen omhoog. Een goede zet, want eerder kon je niet rechtop staan in de badkamer. Ook was de keuken klein. Het schuurtje dat er provisorisch met een gangetje was aangebouwd, hebben we vervangen. De keuken is daardoor in oppervlak verdubbeld en het is de enige plek in huis met een hoog plafond.'
De oude tegelvloer vond Desiré bij een bouwhandelaar. Ze kocht een partij, maar die bleek net niet genoeg. Gelukkig volgden er nog twee partijen van precies dezelfde tegel. 'We hebben dus een vloer uit drie verschillende huizen, bijzonder hè? Ik houd van tweedehands, die spullen hebben ziel en eigenheid. Ik wilde ook geen nieuwe, dure keuken. Ik heb het een en ander bij elkaar gesprokkeld, waardoor het eigen is geworden.' Dat Desiré een eigen stijl heeft, is ook te zien in haar werk. Je zou niet snel vermoeden dat ze pas in coronatijd is begonnen met schilderen. 'We zaten maar een beetje te hangen, en ineens kreeg ik de geest. Ik trok een werktafel uit de schuur, kocht een ezel en zo stond ik dagen achtereen te schilderen. En voor ik het wist was ik eigenaar van een goedlopende webshop. Al m'n werk hang ik op, het is hier net een galerie. Ik ben heel tevreden eigenlijk, heb geen dromen en leef met de dag. Ik ben steeds weer verwonderd over wat er op mijn pad komt. Elke dag opnieuw laat ik me verrassen.'
Shop de stijl
/72d5804ad46046918a6ccb9bd237738b/image.jpg)
/756ff9056dd943649c7079ad45c3f39e/image.jpg)
/9725a5b1d3b148b98bef442ce3e32294/image.jpg)
vtwonen 10-2024 | styling Liza Wassenaar | fotografie Sjoerd Eickmans | tekst Mirjam Rosema-Verhulst
