Het mooiste voor het laatst
'Het is toch ongelofelijk', herhaalt Marianne wel zevenendertig keer wanneer we een half uur voor het sluiten van de Salone del Mobile-beurs nog snel door de Baxter-stand lopen. We (Marianne, Tanja en ik) voelen ons mazzelaars dat we dit nog zien, want de helft van de vtwonen-groep was al terug naar de persruimte om hun koffers te halen en benen rust te geven. Na een lange dag waarop je niet genoeg zintuigen hebt om alle inspiratie tot je te nemen, is het een verrassing om nog zo verrast te worden. Maar dat was het eind van de dag, laten we even terugspoelen naar het begin.
07:03 uur
Mijn dag begon iets anders dan die van de rest van het team. Voor hen stond een bezoek aan de Salone del Mobile-beurs in Milaan, net als ieder jaar, al lang op de agenda. Ik kreeg twee weken geleden een uitnodiging om mee te gaan met Ikea, die hier een paar nieuwe collecties showt. De andere vt'ers waren al sinds 3:15 uur in de weer, omdat ze de drukte op Schiphol wilden ontlopen (dik gelukt, ze waren na een half uur door de handbagage-check). Mijn dag begon 'pas' om zeven uur 's ochtends op Schiphol.
LEES OOK
Ikea geeft de bekende Billy boekenkast een duurzaam jasje
13:47 uur
Na een 'knipper en het is voorbij'-vlucht en een taxirit met de gezellige PR specialist van Ikea stonden we opeens in hartje Milaan – blijft iets geks om 's ochtends een banaan in je eigen keuken te eten en een paar uur later in een compleet ander land rond te struinen. We aten een Italiaans bammetje op een terras en toen moest hij richting de Ikea-locatie en nam ik een taxi naar het beursterrein.
15:38-16:35 uur
Dat beursterrein is gróót. Een enthousiast appje 'Ik ga jullie zoeken' veranderde in een rits aan gedeelde live locaties, 'op welke verdieping staan jullie'-berichten en paniekerige belletjes. Uitgeput, gefrustreerd en bezweet wilde ik het na een uur rondrennen bijna opgeven toen Isa mij spotte. Het feest kon beginnen!
16:55 uur
Mijn eerste indruk van zo'n beursdag: het is ontzettend inspirerend om daar met de vtwonen-redactie te zijn. Iedereen kijkt met zo'n creatieve en frisse blik naar wat er te zien is. Zie ik de scheidingswand tussen twee stands nauwelijks staan, staat Tanja het te aaien terwijl ze 'geniaal' en 'zouden wij hier iets mee kunnen?' zegt.
18:01 uur
Nadat Marianne, Tanja en ik nog even apart op pad zijn geweest, sluiten we ons weer aan bij de rest. 'Ik wil niet vervelend doen, maar dit was de mooiste stand van de beurs', zegt Tanja. Hoe moe iedereen ook is, het zal deze creatievelingen niet gebeuren dat ze 'de mooiste stand' missen. Dus hup, met de rolkoffers naar hal 5 en toch nog even kijken.
18:42 uur
Met zo'n 2390 andere mensen namen we de metro terug naar de stad. Druk! We kregen bijna een metrostationmedewerker op ons dak, omdat rebel Fietje door het poortje rende zonder een kaartje te swipen. Oké, het was iets minder rebel en iets meer 'actieplan verkeerd begrepen', maar een mooi gezicht was het wel.
20:15 uur
We zitten in een restaurant met hout op de muren, een kroonluchter gemaakt van oude hooivorken aan het plafond en óveral, echt óveral decoratieve ganzen. Ganzenlampen, ganzenbeeldjes, ganzenvazen, ganzenhaakjes, noem het maar op. Een dikke 10 voor trouw zijn aan een thema.
22:52 uur
Ik heb een elektrische fiets terug naar het hotel gepakt. Het was ontzettend druk op straat – elk terras zit bomvol. En dat op een dinsdag. Italianen weten hoe ze moeten leven. In bed kruip ik nog even achter m'n laptop om onder andere dit verhaal te tikken, een paar foto's klaar te zetten en een interview voor de volgende dag voor te bereiden.
Buona notte!
Anna
Een paar hoogtepunten
Baxter. Dit Italiaanse merk had een heel prairiehuis met donkerbruine leemwand gemaakt. De bruine achtergrond was een prachtig doek voor lavendel meubels en muurvullende organische prints. Ook opvallend: het boterzachte leer dat voor veel meubels, zoals een bolle bedombouw, werd gebruikt.
[more]. Wat meteen opviel bij de stand van dit Duitse merk waren de uitvergrote prints aan de muren. Keek je goed, dan zag je dat de onderwerpen van de kunstwerken – tafels, fauteuils en bureau's – ervoor stonden.
Verlichting. Je kon er niet omheen: sculpturale verlichting. Van vergrootglaslampen tot omgesmolten blokken, het was moeilijk niet té hard in het licht te staren.
Adrenalina. In deze kleurrijke hoek stonden banken en stoelen waar je niet níet vrolijk van kunt worden. De gezellige kleuren en vrolijke vormen zouden iedere ruimte zonniger maken.
Arflex. Hier stonden een paar ploffauteuils in zulke mooie geeltinten, dat ik spontaan mijn hele huis in de tint zou hullen.
Bron: Beeld: vtwonen
