Binnenkijken in het rijkdom aan stoffen en comfort van kunstenares Tiny: "Je ziet de reislust van ons gezin terug"

LEES OOK
Woonidee: zo creëer je met lage loungebanken een sfeervolle loungeplek

Ontzettend Tiny

'Ik vind het zo ontzettend Tiny', zegt kunstenaar Tiny de Vries als ze over haar interieur praat. De kleuren en de materialen die ze in de inrichting heeft gebruikt, zie je inderdaad terug in haar schilderijen en kleding. Toch weerspiegelt het huis ook de andere familieleden. Tiny: 'In de stoffen en verzamelingen zie je de reislust van ons gezin terug. Die delen we met elkaar. Zelf ben ik om de week in Berlijn, waar mijn man een bedrijf runt. Mijn zoon woont in Londen, dus daar ga ik regelmatig op bezoek. Samen reizen we veel naar landen als Marokko, Australië en India.'

Atelier op het dakterras

Hoe graag Tiny ook reist, Utrecht is al sinds haar studie aan de kunstacademie haar thuis. En sinds twaalf jaar is dat het herenhuis uit 1900, vlak bij de singel in de binnenstad. Tiny: 'Zodra de voordeur opengaat, komt het licht je tegemoet. Ik houd van de houten details, de oude deuren, de plafonds met z'n originele ornamenten. En van de kamers met hun schouwen en ramen, die in iedere kamer een andere vorm hebben. Op het grote dakterras is een ruimte die de vorige bewoners gebruikten als bioscoop, compleet met hoogpolig rood tapijt. Dat wordt mijn atelier, dacht ik toen ik dat zag. Onder het tapijt bleek een mooie houten vloer te zitten, dus met een aanrecht voor de kwasten en een koffiezetapparaat was mijn atelier klaar.' De rest van het huis lieten Tiny en haar man wit schilderen, behalve het houtwerk.'Ik vind het patina op de afgebladderde verf van de deuren en de kozijnen zo sfeervol. De schilder wilde een aantal kozijnen vervangen, maar ik zei: 'Ik wacht wel tot de ramen eruit vallen.' Daar begreep hij helemaal niets van!'

Leven met het licht

'Het licht bepaalt de indeling van ons huis. Aan de ene kant van het huis hebben we ochtendlicht, wat een winterachtige sfeer geeft. Daar hebben we een knus hoekje met fauteuils en een grote diepe bank met veel kussens. Omdat dat de donkere kant van het huis is, had ik roze gordijnen gekocht. Ik vond ze bij nader inzien wel erg roze, maar toen mijn zoon ze zag, riep hij: 'Oh wat mooi! Zo is het net of de zon altijd schijnt.' In het midden van het huis staat de eettafel die overdag dienstdoet als werk- en rommeltafel. 'En aan de zonnige zuidkant met 't Franse balkon hebben we lage banken waar we gezellig dicht bij elkaar kunnen zitten. Die indeling is heel logisch en gooi ik nooit om.' Veel meubels reizen al decennia met Tiny mee. 'Ik verzamel sinds mijn twaalfde stoelen. Vier daarvan, die ik als tiener op Ameland kocht, heb ik nog steeds.'

Speels en nonchalant

'Wat altijd verandert, zijn de schilderijen. Via mijn schilderijen leven we met de seizoenen: wilde bloemen in het voorjaar, warme herfsttinten in het najaar. Mijn schildersezel staat bewust naast de eettafel, zodat ik er steeds naar kan kijken. Ik houd van het gevoel dat het nog niet af is, ook in het interieur: kleden en stoffen die losjes over stoelen en banken liggen en schilderijen die ik nonchalant tegen de muur heb geplaatst. Dat heeft iets speels. Ook als je geen kunstenaar bent, brengt kunst rust, harmonie en inspiratie. Het huis gaat ervan leven en tegelijkertijd is het een moment van verstilling in een drukke buitenwereld. Toen mijn zoon net in Londen woonde, zei hij: 'Mam, ik wil een schilderij van jou. Dan is het weer thuis.''

LEES OOK
Van opslag naar thuis: binnenkijken in een voormalige wijnopslag