Binnenkijken in een vrijstaande kosterswoning uit begin jaren ’50
Het is liefde op het eerste gezicht als Esther in 2010 oog in oog staat met een voormalige kosterswoning. Het kleine vrijstaande huis staat geklemd tussen een kerk en historisch bibliotheekpand, en heeft uitzicht op de Zaan. Maar binnen valt het vies tegen. ‘Het was verhuurd geweest aan meerdere personen, het was achterstallig in onderhoud, het had rare verfkleuren en drie lagen laminaat. Er moest van alles aan gebeuren.’
bewoner(s): Esther (54, stylist en yogadocent), Huib (54, scheepstimmerman en ondernemer), uitwonende zoons David (25) en Samuel (23). (woodiesatberlin.nl, @woodiesatberlin.nl, contrast.amsterdam, @contrast.amsterdam)
waar: Wormerveer, sinds 2011
soort huis: vrijstaande kosterswoning uit begin jaren 50
woonoppervlakte: circa 100 m2

Extra meters
Haar vader is Esthers steun en toeverlaat. Samen gaan ze slopen, hakken en plannen maken. Al snel beseft ze: deze kosterswoning heeft een aanbouw nodig. Een paar meter erbij zou wonderen doen voor een fijne keuken. ‘Mijn vader kan veel, maar die aanbouw is andere koek. Die moet constructief echt goed zijn. Hij adviseerde mij een aannemer.’ Dan komt Huib in beeld. ‘Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar we hadden wel direct een klik. Ik kon goed met hem overleggen, hij begreep wat ik wilde en deed er soms nog een schepje bovenop met nieuwe suggesties. Tegen de tijd dat de aanbouw er stond, was de vonk overgesprongen. Hij is niet meer weggegaan.’


Topteam
Door de romantische vibes krijgen Esther en Huib energie voor tien. ‘Als we uit eten waren geweest en ’s avonds thuiskwamen, kon het zomaar gebeuren dat we om tien uur nog even de parketvloer gingen verven.’ Ze blijken een goed team. Esther is creatief en Huib weet voor alles de technische oplossing. Daardoor krijgt de verbouwing vleugels. Supertrots is Esther op het keukeneiland dat ze samen hebben ontworpen. ‘Gewoon van mdf-platen en afgewerkt met epoxy. Het is meer een meubelstuk dan een keuken. Ik vind het heerlijk om op een barkruk bij heteiland te zitten als Huib kookt.’
Natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn tijdens de verbouwing. Er zijn ook dingen die tegenvallen. Zoals de buren die niet blij zijn met de aanbouw, en de oplopende kosten. ‘Wat ik niet meenam in de begroting, waren de kleine aankopen bij de bouwmarkt, zoals schroeven, moertjes of potten lijm. Ik dacht alleen maar in grote lijnen, niet in details. En juist die bijzaken kunnen flink oplopen.’

“Ik zit heerlijk op de barkruk aan ons keukeneiland
als Huib kookt”


Vliegtuigvondst
De kosterswoning is klein en Huib is groot. ‘Hij was de afmetingen van een boerderij gewend en dit voelde als een poppenhuis voor hem. Dat was even wennen. Onze woonsmaak komt overeen. We houden allebei van oude spullen. Samen struinen we rommelmarkten af, het liefst in Berlijn. Huib heeft een eigen scheepswerf in Amsterdam-Noord waar hij woonboten bouwt. In de loods verzamelt hij bijzondere dingen die soms een plek in huis krijgen, zoals een scheepslamp, een radiokast of ijzeren ladder. Om de radiokast, afkomstig uit een Dakota vliegtuig, zat aanvankelijk een bekisting, maar juist het stoere geraamte van de binnenkant leek mij mooi als voorraadkast in de keuken. En ik vind zo’n ladder leuk, maar dan ga ik ’m wel versieren met frutsels. Zo komen onze smaken allemaal samen en krijgt onze kosterswoning eigenheid. Vrienden zeggen dat ze ons terugzien in de spullen.’

“Ik vind zo’n ladder leuk, maar dan wil ik ’m
wel versieren”


Zwart-witte kosterswoning
Ook zwart-wit is bepalend voor het interieur. Niet alleen in de basis, maar ook in details. Zo kom je op diverse plekken vintage zwart-witfoto’s tegen van filmsterren Brigitte Bardot en Sophia Loren. ‘Dat is iets van mij. Mijn moeder hield altijd al van dat soort filmsterrenplaatjes en ik heb die liefde van haar overgenomen. De sfeer en stijl trekken me aan.’ Inmiddels woont het stel hier al elf jaar, in die tijd is er niets meer verbouwd. Voorzichtig maakt het duo plannen voor een opbouw, waar een atelierachtige ruimte in komt. ‘Ik ben graag creatief bezig en het lijkt me fijn als ik aan het einde van de dag alles kan laten liggen, niks hoef op te ruimen.’
Momenteel stort Esther zich op kerstdecoratie, ter compensatie van een ontbrekende kerstboom. ‘Daar is onze woonkamer te klein voor. Onze eerste kerst samen hadden we wel een gigaboom, want de kamer was nog leeg. We zetten hem toen zo op de kale houten vloer, het parket lag er nog niet. Nu ga ik los met lekker veel groen.’


LEES OOK
De buitenmuur verven? Zo geef je het huis een nieuwe jas.